Onderstaand artikel is verschenen in de Bluemetric Monthly Market Intelligence in oktober 2024.
Diversificatie staat algemeen bekend als de enige ‘free lunch’ voor beleggers. Door het spreiden van investeringen over verschillende investeringscategorieën kunnen beleggers hun portefeuillerisico verlagen zonder in te boeten op rendement. De bekende 60/40-portefeuille (i.e. 60% aandelen en 40% obligaties) speelt een centrale rol in het dempen van volatiliteit. Zo boden obligaties historisch gezien in ~50% van de maanden een tegengewicht voor negatieve aandelenrendementen door de imperfecte samenhang tussen de assets (zie Figuur 1).
Deze imperfecte samenhang wekt de verwachting dat obligaties een portefeuille kunnen ‘beschermen’ door een slechte uitkomst van aandelen op (i) korte termijn dan wel (ii) lange termijn te compenseren. Houdt deze verwachting ook stand in de data?
Correlatie vs. Rendementsbescherming
Diversificatiepotentieel wordt traditioneel gemeten door de ‘correlatie’ tussen twee investeringen te meten. Een lage correlatie stabiliseert de volatiliteit van een portefeuille. Echter, het biedt geen garantie dat beleggers ook daadwerkelijk beter af zijn met een lage correlatie. Ter illustratie – een kraslot heeft geen enkele correlatie met de meeste beleggingen, maar is beperkt bruikbaar als diversifiërend instrument.
Beleggers zijn in de praktijk meer geïnteresseerd in (1) hoe een belegging op lange termijn presteert (na inflatie). Verder is het (2) van belang of een belegging bescherming biedt ten tijde van marktvolatiliteit. Ten slotte (3) dient rendementsbescherming ook over een langere termijn te worden beschouwd. De volgende segmenten zetten uiteen hoe aandelen en obligaties zich t.o.v. elkaar verhouden over voornoemde drie dimensies.
- Lange termijn prestaties
Een onderzoek uit 2023 werpt licht op de lange termijn resultaten van verschillende beleggingen door rendementen sinds 1890 uit ontwikkelde landen wereldwijd te analyseren. De onderzoekers schatten de kans dat beleggers in reële termen (dus na inflatie) kapitaal verliezen over verschillende investeringshorizonnen.
De resultaten suggereren dat de reputatie van obligaties als ‘safe haven’ overschat is op lange termijn. Sterker nog over een periode van 30 jaar hebben obligaties een ~6x hogere verlieskans dan wereldwijd gespreide aandelen (27% vs. 4%) (zie Figuur 2). De conclusie hieruit is dat obligaties op lange termijn als losstaande investering matig presteren en ‘risicovoller’ lijken dan aandelen – gemeten in termen van reëel waardebehoud.
- Bescherming bij marktvolatiliteit
Hoewel obligaties op zichzelf beperkt in staat zijn om waarde te behouden, biedt de beleggingscategorie mogelijk bescherming bij scherpe dalingen op de aandelenmarkt. Echter, in de praktijk presteren obligaties op dit vlak wisselend. De meeste demping wordt primair gedreven door een lagere aandelenblootstelling i.p.v. een directe opwaartse beweging van obligaties zelf.
Voorbeelden waar obligaties beschermend werkten zijn maart 2020 en oktober 1987. In beide gevallen daalde de aandelen-markt ruim 20% binnen één maand terwijl obligaties ca. 5-6% rendeerden. Daarmee was de rendementsbescherming van de standaard 60/40 portefeuille 2% (i.e. 40% * 5%). Het is de vraag of dit opweegt tegen de negatieve rendementsimpact op lange termijn. Anderzijds behaalden obligaties in oktober 2008 een vlak rendement toen aandelen wederom bijna 20% daalde.
Kortom, de mate waarin obligaties een portefeuille tegen scherpe dalingen op de aandelenmarkt kunnen te beschermen, is relatief gematigd en niet betrouwbaar tijdens iedere situatie.
- Bescherming over lange termijn
Zoals benoemd dient rendementsbescherming ook over de lange termijn te worden geëvalueerd. Zo is het goed denkbaar dat in de zeldzame gevallen waar aandelen over een 30-jaars periode (na inflatie) kapitaal verliezen (zie Figuur 2), obligaties soelaas bieden. Daarom keken de onderzoekers specifiek naar hoe de lange termijn prestaties t.o.v. elkaar ontwikkelen.
De onderzoekers becijferden dat als wereldwijde aandelen waarde verliezen (4% kans), obligaties slechts in 47% van deze specifieke gevallen een positief reëel rendement behaalden om dit verlies te compenseren. Zo bieden obligaties ook over de lange termijn een onbetrouwbare rendementsbescherming.
Bluemetric Insight | Eén van Bluemetric’s Investment Beliefs is dat risico meerdere dimensies kent. De standaard benadering gefocust op het dempen van volatiliteit d.m.v. lage correlaties heeft daarbij praktische tekortkomingen. Deze aanpak houdt namelijk geen rekening met uitkomsten over lange termijn en de rendementsbescherming ten tijde van marktstress.
Wat betekent dit voor lange termijn beleggers? Allereerst dienen zij de rol van obligaties in hun portefeuille goed te evalueren. Zien zij dit als instrument voor diversificatie of voor toekomstige verplichtingen? Daarnaast is voorzichtigheid geboden bij het extrapoleren van de korte termijn diversificatie-effecten van een investering. Ten slotte benadrukt het onderzoek dat het risico van korte termijn volatiliteit wordt overschaduwd door de lange termijn impact van inflatie.
Recente reacties